Comezamos a desenvolver os contidos do programa 123 co anuncio da presentación dun libro: Ernesto Guerra da Cal, do exílio a galego universal (Através; 2015).
A segunda información estivo moi relacionada coa primeira: a animación á lectura. No estudio de Radio Burela acompañáronnos de novo tres das integrantes do Clube de Lectura do Instituto Monte Castelo: Teresa Bermúdez, María Caamaño e Pilar Romero.
Na parte final do programa viaxamos á Coruña para escoitar a lectura dunhas cartas moi especiais: as enviadas de Coristanco á Coruña por Soraya Mato a Noelia Vilariño.
O xornalista Joel R. Gômez, da delegación compostelá de La Voz de Galicia, atendeunos telefonicamente para conversarmos sobre o seu novo libro centrado na vida e a obra do tamén escritor e investigador Ernesto Guerra da Cal (Ferrol, 1911-Lisboa, 1994). A pregunta de Maka Ledo, o crítico literario defendeu o autor do Rio de Sonho e Tempo como "o grande divulgador internacional da Galiza; da língua, da literatura e incluso da cultura en sentido alargado". A seguir confirmounos que este ensaio pretende contribuír a corrixir unha inxustiza co intelectual exiliado. Interpelado por Helena Valle, que se interesou pola obra literaria de Guerra da Cal, Joel R. Gômez explicou a súa evolución lírica desde que publicou o Rio de Sonho e Tempo (Ed. Galaxia) até que apareceu já postumamente o Caracol ao Pôr-do-Sol (editado pola AGAL). Na parte final da entrevista, o xornalista e investigador de Tamallancos falounos do relacionamento entre Guerra da Cal e García Lorca.
Naturalmente, despois desas palabras, a ocasión pedía escoitar o "Chove en Santiago". Iso fixemos, na voz de Rosa Cedrón e na instrumentación de Luar na Lubre. Antes da música, aínda gozamos do recitado do poema a dúas voces:
Chove en Santiago,
meu doce amor.
Camelia branca do ar
brilla entebrecida ao sol.
Chove en Santiago
na noite escura.
Erbas de prata e de sono
cobren a valeira lúa.
Olla a choiva pola rúa,
laio de pedra e cristal.
Olla no vento esvaído
soma e cinza do teu mar.
Soma e cinza do teu mar,
Santiago, lonxe do sol.
Água da mañá antiga
treme no meu corazón.
Escoitada a música, chegou o momento de Teresa Bermúdez, María Caamaño e Pilar Romero. As alumnas do Instituto Monte Castelo faláronnos da obra narrativa Meu pé de laranxa lima, do brasileiro José Mauro de Vasconcelos (Ed. Primerapersona). As estudantes de 3º de ESO definiron este como un fermoso libro de denuncia social, protagonizado por un neno de cinco anos maltratado pola súa propia familia, "fillo do desemprego e da mestizaxe colonial, listo como a fame".
Os minutos finais estiveron protagonizados por Noelia Vilariño, estudante da Coruña, que nos leu con paixón dúas das cartas que lle enviou a súa colega Soraya, de Coristanco. Aínda que tivemos os clásicos problemas de son, que padecemos cando nos vemos obrigados a usar a telefonía celular, a intervención de Noelia resultou moi gratificante porque nos mostrou ás claras un exemplo de innovación educativa.
A música do "Grándola, vila morena" puxo o punto e final ao programa previo á celebración do 25 de abril, Día da Liberdade.
Sem comentários:
Enviar um comentário