Proxecto Neo, 178.6: Manu Queiro (VintenBaio); Escola de Prensa de El Progreso

 

Nos primeiros minutos do programa, comunicamos con Baio. Manu Queiro presentounos o disco "Aínda queda xera", un conxunto de dez pezas musicais interpretadas por esta banda musical formada por alumnos e alumnas do Instituto Maximino Romero de Lema. Inmediatamente despois, conservamos con cinco alumnas de 3º de ESO, adscritas a un programa PMAR do Instituto Perdouro. Con elas falamos de diversas actividades e puxemos en destaque a Escola de Prensa de El Progreso, unha actividade realizada co patrocinio da empresa Leyma.

ALBA PORRAL QUINTILLÁN

Vista panorámica do acto de presentación de El beso azul, obra narrativa de Jordi Sierra i Fabra, ambientada na Transición española coa Memoria Histórica ao fondo. O escritor catalán estivo acompañado por Carmen García-Rodeja (ARMH), José Manuel Sande (concelleiro de Cultura) e Alba Porral Quintillán (xornalista)

"Son de Viveiro. Nacín en Caracas, mais crieime na Mariña", con estas palabras presentóuselle Alba Porral Quintillán a Andrés Pardo Parra no programa 177.6 de Proxecto Neo. Tras unha brevísima referencia aos estudos de Ciencias da Comunicación en Compostela e á experiencia laboral en Radio Coruña e noutros medios, a entrevistadora-entrevistada e o entrevistador-en-fase-de-primeiras-prácticas pasaron a facer animación á lectura. Fixérono co apoio referencial dun programa de actos que reuniu na Libraría Moito Conto (R/ de Santo André, Coruña) o escritor Jordi Serra i Fabra con diferentes tipos de público.

"Jordi Serra i Fabra é o autor vivo con máis obra publicada. Escribiu case 500 libros. Se aínda non lestes nada del, recoméndovolo especialmente. Iso si: se lle ledes un libro, vades querer máis". Así de contundente se manifestou a xornalista cando o estudante lle pediu que nos fixese unha breve presentación do escritor. Por se iso non fose suficientemente motivador, a lectora evocou a súa propia adolescencia e comentounos as consecuencias derivadas da lectura de Nunca seremos estrellas del rock. O resto é unha fermosísima historia. Nada mellor que escoitala na voz da propia protagonista.

Jordi Sierra i Fabra e Alba Porral na libraría Moito Conto da Coruña. O escritor e a lectora que confesou terlle lido 97 libros compartiron un dos eventos de animación á lectura

Proxecto Neo, 177.6: Xosé Tomás; Alba Porral Quintillán; Jordi Sierra i Fabra

Xosé Tomás presenta o seu Manual de Escola e Proxecto Neo quere contribuír a divulgalo: porque leva un prólogo de Francesco Tonucci, porque leva outro prólogo de Xaquín Marín, porque é obra de Xosé Tomás e... tamén porque nese libro está o modelo de escola co que nos identificamos.

Na segunda parte do programa, aproximámonos á Memoria Histórica e fixémolo a través da literatura. A xornalista Alba Porral Quintillán comentounos como descubriu con 13 anos unha obra de Jordi Sierra i Fabra e díxonos que desde aquela lle levaba lido case un centenar. 

Despois da presentación, falamos co propio Jordi Sierra. Mellor dito: a masa coral estivo en silencio, porque deixamos a nosa representación na voz de Alba Geada (que actuou como solista). O auténtico man a man merece a pena ser escoitado.

Proxecto Neo, 176.6: Fernando Varela; Marta Rodríguez Engroba

Flávio Varela Rocha

Flávio Varela Rocha no estudio de Radio Burela (Foto: Lucía Rivas)

Bernardo Penabade

Cando Proxecto Neo alcanza números redondos de semanas en emisión, é habitual que procuremos unha entrevista cunha persoa de Cabo Verde. Primeiro estivo connosco Antonina Semedo -a grande Matriarca- e despois acompañáronnos Marina Barbosa, Lavilson Rodrigues, Silvera Vicente de Oliveira, Carla e Kátia da Veiga Gomes, Viviane Furtado, Laura Sofia Semedo Brito e aínda outros alumnos e alumnas procedentes do "Atlántico Africano", como diría o noso Manuel Rivas.

No programa 175 tivemos de novo ese privilexio tradicional. Falamos con Flavio Varela Rocha e tivemos resposta inmediata: "adiante; sen problema; eu colaboro".

"Eu colaboro", dixo Flávio. Mais, quen é Flávio?

Chámase Flávio Varela Rocha. Naceu en 1999 na Ribeira da Barca, un porto pesqueiro da parte meridional da Illa de Santiago, en Cabo Verde. Con só 16 anos fixo exactamente o mesmo que fixeron tantos e tantos compatriotas nosos durante os séculos XIX e XX: cruzou o Atlántico. A nosa xente foi para a Habana e este mozo veu para Burela. Aqueles en barco; estes outros en avión. Mais coa mesma angustia que deixou tan ben plasmada Rosalía, o mesmo que a plasman as grandes voces líricas do arquipélago caboverdiano. Nosas son aquelas historias e nosas son tamén estas. Compartidas. Ambos pobos sabemos ben o que é saír e temos experiencia en saír en condicións moi parecidas.

Con só 16 anos, Flávio Varela Rocha responsabilizouse da súa irmá pequena desde o aeroporto Nelson Mandela da cidade de Praia ao de Alvedro, na Coruña. Polo medio houbo que cambiar de avión en Lisboa e superouse o obstáculo.

Nestas circunstancias, Flavio Varela Rocha presentouse no Instituto Perdouro de Burela durante a mañá do día 7 de xaneiro de 2016. Falou inicialmente coa Orientadora, a profesora María Jesús Permuy Pérez, que ficou admirada da educación e as habilidades sociais que mostraba o rapaz. Despois entrevistouse coa nosa Xefa de Estudos, a profesora María José Andión Fontela, que tivo exactamente a mesma impresión: "Chegounos un novo alumno. Chámase Flávio. Ten un carácter excelente".

Bon ollo teñen María Jesús Permuy e María José Andión. Unha superficial avaliación inicial dábao a entender e outra avaliación bastante máis seria confirmábao moi ben confirmado. Tiña Flávio unha boa formación? No substancial, si. Excelente. A anos-luz do alumnado da súa idade co que estamos acostumados a traballar. En Matemática?, en Historia?, en Inglés?... Non, niso non. En algo moito máis importante: no saber estar, no poder falar de persoa a persoa, na consciencia do valor da educación, no compromiso, na empatía, na educación en valores, na pedagoxía dos afectos...

-Eu esa Matemática non a sei.

-Xa a saberás. Non teño medo.

-Mais Filosofía tampouco...

- O teu problema é a Historia da Filosofía, mais a Filosofía non é ningún problema para ti. Lévala na alma.

-Aliás, eu non sei Inglés.

- Certo! Inglés aínda non, mais chegará o momento en que saibas Inglés e Francés... Latín e Grego, non, porque es de Ciencias.

-Son de Ciencias, si, mais quero cambiar a Letras. Dixéronme que cambiase para Humanidades. As Ciencias non as vou superar.

-Dixéronche mal.

.-Por que?

-Porque es de Ciencias... e hai que loitar por chegar a ser aquilo que un quere ser.

Nesas está Flávio Varela Rocha. Quen teña dúbidas que escoite a gravación do programa 175 e que se poña na súa situación. Que se imaxine nunha emisora dun país estraño a once meses de ter chegado ao tal país. Que se imaxine nesa situación e que teña o pés na terra.

Despois que opine publicamente.

Felizmente, hai alumnos e alumnas así. 

Son o mellor dos alimentos para que a vocación continúe na liña do dez (sobre dez). 

Proxecto Neo, 175.6: Flávio Varela Rocha

Alcanzado o número 175, comeza a ser visto o horizonte dos 200 programas de Proxecto Neo. Este número redondo estivo protagonizado por Flávio Varela Rocha. Unha autoridade académica. Outro auténtico exemplo de superación de obstáculos. Con el falamos de Cabo Verde, da Illa de Santiago, de Ribeira da Barca, de viaxe trasatlántica, de escolas, de amizades... da vida.

Proxecto Neo, 174.6: Claudia Olaya Saavedra, Henrique da Costa e Nuria Araújo

Claudia no estudio de Radio Burela (FOTO: Lucía Rivas)

Dedicamos o programa 174 de Proxecto Neo a coñecer a nosa alumna Claudia Olaya Saavedra. Nacida no ano 2000 na cidade de Máncora -no norte do Perú, xa moi perto do Ecuador-, chegou á nosa terra en 2004 e agora está completando o primeiro curso de bacharelato. No final da entrevista, falamos con Henrique da Costa, o autor de Mar para todo o sempre (Ed. Laiovento), obra narrativa ambientada en Santiago de Compostela, Évora e El Callao (no Perú).

Nos últimos minutos conversamos con Nuria Araújo, profesora do Instituto de Negreira, que nos fixo unha crónica do obradoiro de interculturalidade que ministrou naquel centro o sociolingüista Anik Nandi.

Proxecto Neo, 173.6: Xurxo Bértola

Proxecto Neo, 172.6: Francisco Piñeiro González

  

Aproximámonos ás 175 entregas, que corresponden a outras tantas semanas en antena. Desta vez tíñamos a formación de gala para recibir a vista de Francisco Piñeiro González, o mestre Paco Piñeiro. 

Despois dunha presentación do programa feita con velocidade vertixinosa, escoitamos unha breve presentación do entrevistado feita por Felipe Díaz Valle ("O Caxoto Cativo") e complementada polas palabras de Alba Geada. Co apoio da música contextual de Carme R. Lage, que nos interpretou "Sempre Mondoñedo", botamos a andar.

Despois tomou a palabra o orador do Reguengo, que se presentou como neno labrego que ía á escola "cando quería e cando podía" e que nos falou dun acto "de xustiza pola man". Despois combinamos o discurso fluído do convidado coas palabras emocionadas de Fran Barcia, de Josita Enríquez Echevarría, de Luján Ramos Ben, de Laura Rodriguez e de Lorena Barcia.

No final, en representación dunha longa ringleira de alumnado falamos tamén con Antón Díaz Valle, Antón Caxoto, que neste programa colaborou con nós tamén en tarefas de produción.

Unha hora de radio e educativa.

Proxecto Neo, 171.6: Antón Niñe

O profesor Antón Niñe no estudio de Radio Burela

en fotografía feita por Lucía Rivas

O programa 171 estivo protagonizado polo profesor Antón Niñe. A Masa Coral "Modelo Burela" reuniuse arredor da mesa do estudio da emisora e estruturou unha conversa en tres partes: a infancia e a formación académica; o exercicio da docencia e a presidencia da Asociación Cultural Os Matos; e a súa produción ensaística.

Despois dunha introdución musical de Javier Alonso "Chingla", nos primeiros minutos xa se abordaron dous temas: o do lugar de nacemento e o do apelido. Ficou claro que, vinculado durante case toda a vida a Foz, Antón Niñe naceu en Barreiros. Outro tanto ocorreu co apelido: na Internet aparece como "Níñez", "Núñez" e incluso "Niñé", mais a forma correcta é NIÑE, documentado desde o século XVIII.
De grande interese son tamén aqueles minutos en que se fala da súa familia mariñeira (porque se tratan os temas da economía pesqueira e do transporte de mercadorías) e aqueles outros en que se Antón nos evoca a súa formación no Colexio Martínez Otero e no Instituto de Ribadeo.

Unha cortina musical extraída do trillo sonoro do Clube dos Poetas Mortos deu paso a outro bloque de contidos en que falamos da experiencia didáctica no Instituto Perdouro, dos cambios na lexislación educativa e da importancia da Asociación Cultural Os Matos, que tanto leva contribuído para o noso modelo educativo cosmopolita.

Na última parte deixamos nun segundo plano o profesor para poñer no centro do foco o escritor de ensaio. Comezamos falando do libro IES PErdouro, 20 anos de vida e, como se nos foi o tempo, pasamos directamente a comentar a súa obra máis importante: Fondós, de escola a gardería infantil.

Antón Nñe co equipo de realización do programa. Encima da mesa están algúns dos seus libros

Proxecto Neo, 170: Alba María; Mikaela Viqueira

  

Unha auténtica masa coral. Mozas e mozos de 12, de 13 ou de 14 anos. Todos e todas con fonética modélica. Con ritmo prosódico auténtico.

Con esta materia prima, facer escola é ben fácil. Moito máis fácil aínda se contamos cunha fotógrafa oficial, que fai fotos e que non perde un instante de animar; e se contamos tamén colaboradora de excepción en tarefas de produción. Lucía Rivas e Sara Gil ou Sara Gil e Lucía Rivas.

En consonancia coa masa coral, Alba María brindounos unha magnífica entrevista. Confesounos ter nacido nas Canarias e falounos do seu retorno a Vigo, onde completou os estudos secundarios, antes de entrar na Universidade de Santiago para estudar Filoloxía. Na segunda parte da conversa, abordamos a súa formación musical. Coñecemos as condicións de participación no Festival de Teo, que acabou gañando; e fíxonos tamén partícipes da experiencia das gravacións discográficas e da aprendizaxe e a docencia na Central Folque.

Despois do de Alba, chegou o recital de Mikaela, a estudante de Xornalismo chegada a Santiago de Compostela desde Xátiva. A través das súas palabras, coñecemos as aprendizaxes desta moza pentalingüe, que chegou ao galego desde o catalán de Valencia.
En resumo: media hora antolóxica; un documento para estudar sociolingüística aplicada en calquera centro de ensino secundario do país.

Proxecto Neo, 169: Erasmo Alonso (Rádio Piratona), Virgínia Lama, Marco Pereira e Jesús Arranz

Comezamos un día 4 de xaneiro de 2012. Daquela un profesor de Lingua e Literatura Galega entrevistou unha profesora de Lingua e Literatura Castelá. Ambos conversaron sobre temas biográficos, sobre aprendizaxes lingüísticas, sobre literatura e mesmo sobre música.

Despois houbo máis comezos: o de setembro de 2012, o de 2013, o do 14, o do 15... e agora chega un novo, o do curso 2016-2017. Karina Parga e Alba Geada pilotaron ao unísono a saída da nova singradura. Iso si: o típico 1,2,3 foi un desastre. Ficou claro que aínda non estamos sincronizados. Todo se andará.

Na tarde do día 19 de outubro de 2016 comezamos en conversa con Rádio Piratona, que emite desde Valadares (en Vigo). Erasmo Alonso presentounos a emisora e tamén nos falou sobre a reemisión do Grandes Voces do Noso Mundo. Soubemos así como se conseguiu que o programa de Marco Pereira se escoite en vivo en directo en toda a área metropolitana de Vigo. Soubémolo e agradecémosllo a este enxeñeiro de telecomunicación que o fixo posíbel.

Na segunda entrega conversamos no estudio con Virgínia Lama, profesora dedicada á Integración de Inmigrantes. Con ela falamos dos estudos que hai que seguir para chegar a desenvolver este traballo e despois tamén abordamos a súa experiencia en Burela. Entre Karina e Alba formuláronlle moitas preguntas para saber onde e que estudou, onde fixo prácticas e mesmo por onde transcorreu a súa experiencia profesional.

O terceiro cuarto dedicámosllo a medias a Marco Pereira, que lle comentou a Alba as impresións dos últimos tres programas do Grandes Voces. Como a entrevista foi moi boa, o profesor Jesús Arranz (director do CEIP Virxe do Carme) contactou coa emisora e transmitiulle os parabéns en representación do colexio á ex-alumna e a todos os integrantes da tripulación.

Xustamente a presentación da nova tripulación da nave Proxecto Neo ocupou os últimos minutos. Estiveron con nós Andrés Pardo, Alejandra e Sergio Alonso, Noé F. Quelle, Luís Pernas e Cristian Gómez.

Sexan todas e todos benvidos!

EXPOSICIÓN "PROXECTO NEO EN FOTOS"

O vestíbulo de entrada ao Instituto Perdouro acolle desde o día 11 de outubro a exposición "Proxecto Neo en Fotos". A mostra recolle unha ducia de instantáneas realizadas por Lucía Rivas Ramos durante a realización de Proxecto Neo.

O profesor Antón Niñe diríxese ás persoas presentes no acto de inauguración da exposición. Lucía Rivas -no centro da imaxe- escoita atentamente as palabras de quen foi un dos seus mestres no IES Perdouro.

No evento participou unha nutrida representación do profesorado. Ademais de Karina Parga e Bernardo Penabade, que tamén tiveron palabras de eloxio tanto para a exposición como para o traballo e a dedicación da súa autora, Lucía Rivas, estiveron presentes todos os integrantes da área de Integración: Virginia Lama (con dedicación especial a esta área), Manuel Vilariño (o promotor da incorporación da docencia do Xadrez na oferta educativa do Instituto Perdouro), Cristina Ramudo e Dolores Otero.

De esquerda a dereita: Pilar Ramos (nai de Lucía), Cristina Ramudo, Karina Parga, Lucía Rivas, Virginia Lama e Marco Pereira.

Mondoñedo-10

Queremos agradecer publicamente a atención que a organización de Mondoñedo-10 ten coa dinamización lingüística de base (Modelo Burela) e con todas as súas vertentes, especialmente as dedicadas á integración de neofalantes (Proxecto Neo) ao convidarnos a tan importante evento. Sen dúbida, estaremos representados.

6ª temporada

O tesouro do monte

Proxecto Neo, 168.- Paco Medina e Doce Lecer; Inaciu Galán; CUAC FM; Ainhoa Aramburu

O fotógrafo Paco Medina presentounos a súa exposición aberta no Doce Lecer, en Burela. Ao mesmo tempo, aproveitou para comentar as súas impresións sobre o local que acolle e contribúe a divulgar a súa obra.

Inmediatamente despois, unha das propietarias do local, Doris González atendeu a nosa chamada para facernos unha síntese das exposicións realizadas e daquelas outras previstas para o futuro inmediato. 

Inaciu González falounos en representación de Iniciativa polo Asturiano e fíxonos unha valoración da participación deste colectivo no Encontro Hitzargiak (Línguas que se iluminan mutuamente). 

Chema Casanova atendeu a nosa chamada desde A Coruña e glosou para nós o programa da Escola de Verán de CUAC FM, a celebrar naquela cidade entre os días 15 e 17 de xullo. 

Nos minutos finais falamos con Ainhoa Aramburu, profesora de lingua vasca na Escola de Idiomas de Iruña.

Proxecto Neo, 167.- Marta Porto

PROGRAMA 167

Neste programa entrevistamos a estudante Marta Porto, que fixo os estudos do primeiro curso de bacharelato nos Estados Unidos. Karina Parga, Maka Ledo e Alba Geada coordinaron unha longa entrevista e propiciaron que Marta falase de todo o proceso, desde a selección á viaxe e ás vivencias na América do Norte.

Proxecto Neo, 166.- Juan Corral Varela; Andrés Fernández Vilanova

REINO MARAVILLOSO

Proxecto Neo, 165.- Carmen Penim; Gonzalo Constenla

Proxecto Neo, 164.- Samuel Nabais; Xosé Ramón Maseda

REINO MARAVILHOSO

Mónica conduciu o programa coa axuda de Alba e Maka. Xusto despois da cabeceira, escoitamos unhas palabras de Johanna, unha estudante de Filoloxía na Universidade de Heidelberg. Foi como o foguete de saída para un programa en que a comunicación con aquel país estivo moi presente. Na sección das Fotografias do Reino Maravilhoso o encargado de axudarlle a visualizar a imaxe foi un dos profesores de Johanna: Gabriel Pérez Durán, colaborador do noso programa. Marco Pereira escoitou atentamente a descrición do tubo e das gotas, devolveu o saúdo e agradeceu a xentileza a Gabriel; e dispúxose a escoitar as palabras de Anabela Quelhas. Foron uns minutos de auténtico modelo de comunicación intercultural (Heidelberg-Burela-Vila Real).

Finalizada esta sección habitual, Maka Ledo entrevistou en primicia a gañadora na categoría de 12 a 16 anos do Certame Literario convocado pola Biblioteca Pública de Burela. Conseguimos sorprender mesmo o cadro de persoal do Equipo Neo, porque non sabían que a gañadora xa estaba na casa. Era a nosa compañeira Alba Geada, que nos presentou o relato, que nos falou das circunstancias en que o escribiu e que nos presenteou coa súa lectura íntegra. Nós démoslle un aplauso e tivemos palabras de agradecemento para Anxo Rubiños, director da biblioteca.

A terceira parte do programa estivo protagonizada por Samuel Nabais López, que nos atendeu desde Chinchón, na Comunidade de Madrid. Falounos en calidade de representante do Centro de Estudos Galegos da Universidade Complutense e con el rememoramos a viaxe de estudos que fixeron á nosa terra no pasado mes de abril, baixo a coordinación das profesoras Carmen Mejía e Lidia Teixeiro. Como a fluencia expresiva do neofalante madrileño era absoluta, tamén conversamos fóra de guión e fixémolo sobre a obra literaria de Leiras Pulpeiro, da intención de Samuel de continuar reforzando os vínculos coa cultura galega -á que pensa dedicar o traballo académico de fin de grao- e mesmo lle presentamos a través das ondas o artista caboverdiano Álex Landim, que nos visitou no estudio para transmitir unhas palabras de agradecemento a Fátima Vizoso (d'O ArMarinho), por lle ter axudado na realización dunha exposición da súa obra.

Nos minutos finais recibimos unha nova visita. Estivo con nós Xosé Ramón Maseda, con quen abordamos o perfil biográfico de Adelina Fernández García, unha das protagonistas do documentario Saúde e Sensibilidade. Poucas semanas despois de que nos deixase fisicamente, recordamos a súa infancia e adolescencia en Cádiz, a súa formación nas áreas de Maxisterio e Ciencias Químicas; o seu traballo na área de xestión do Hospital da Costa; e, sobre todo, o seu amor polo idioma e a cultura nosa (un amor que está moi vivo nos seus dous fillos).

Proxecto Neo, 163.- O Barco Rabelo e a conversa con John Thompson

REINO MARAVILHOSO

O BARCO RABELO

Fotografia de Anabela Quelhas

  Comezamos o programa 163 falando de barcos rabelos. Quen tomou a iniciativa foi Karina Parga, que fixo unha descrición en pormenor da fotografía: o río como un espello, a ribeira, o barco rabelo, os reflexos do barco e da ribeira e a súa vexetación... Marco Pereira estivo moi atento tanto ao que dixo Karina como á descrición que nos fixo chegar a autora das fotografías.
 Despois da serie de comentarios sobre fotografías do Reino Maravilhoso, recibimos no estudio a visita de Fátima Vizoso. A dona da mercearía O Armarinho da Fátima (da R/ do Ril) presentounos unha exposición artística de Álex Landim, que presenta no seu local unha serie de obxectos realizados con materiais de reciclaxe.
 A seguir, conversamos con John Thompson, Doutor pola Universidade de Michigan, e profesor de Linguas Modernas na Universidade do Estado de Montana. Soubemos que os seus vínculos coa nosa terra proceden moi do pasado. Concretamente dun avó que casou cunha galega, en segundas nupcias. Como o noso convidado é autor dun libro titulado As novelas da memoria, aproveitamos para conversar sobre o seu estudo sobre 35 novelas galegas que tema histórico, centradas na IIª República, no golpe de Estado e nos anos da guerra. Tamén abordamos o tema do alfabeto do idioma galego e o profesor Thompson mostrouse favorábel ao uso do alfabeto galego (reintegracionismo) sen rexeitar a escrita demótica recoñecida actualmente pola RAG.
Na parte final do programa falamos de fotografía. Acompañáronnos no estudio Pablo García Covas, Tamara Rico Berdeal e Lucía Rivas Ramos, que participaron no certame Imaxiña convocado pola Fundación Imdecum, preside Marcelino Luna Almarza. 

Proxecto Neo, 162.- Do Reino Maravilhoso ao encontro literario-musical Regueibertso

O programa 162 comeza falando de fotografía. Marco Pereira continuou a promover os vínculos culturais galego-portugueses. Primeiro escoitou atentamente a descrición da imaxe, unha descrición feita polo escritor Séchu Sende. Despois, fixo comparación coas palabras de Anabela Quelhas e tivo claro que se falaba dunhas caixas de correo apoiadas por un lado nun espigueiro tradicional e por outro nunha barra metálica.

Desde o Vale de Arratia, en Euskal Herría, a pedagoga Lur Olabarri Etxebarría fíxonos partícipes da xénese do Encontro poético-musical Regueibertso e avaliou os resultados das experiencias de intercambio educativo celebradas tanto na nosa terra como no País Vasco durante o mes de maio de 2016.
Xusto despois da introdución realizada pola docente vasca, chegou o momento dos destinatarios desta intervención educativa. Na primeira entrevista falamos con Julieta Itatí Penas, que nos comentou a súa experiencia como neofalante en Vila de Cruces, a onde chegou procedente da cidade de Buenos Aires. Pola súa parte, desde Baio recibimos as palabras de Manuel Queiro, alumno de bacharelato no Instituto Maximino Romero de Lema, que nos presentou a banda musical Vintenbaio.
Sara Marchena, estudante de Filoloxía na Universidade de Santiago de Compostela, explicounos a súa experiencia de se ter feito neofalante en Vigo, mentres era alumna no Instituto Santo Tomé de Freixeiro. Con ela tamén falamos de regueifas, de viaxes e mesmo da música da cantautora Alba María.
Nos minutos finais, a conversa focalizouse entre Burela e Bilbao, desde onde nos atendeu o escritor Xabier Monasterio para nos presentar a factoría cultural que xira arredor do Café Antzokia. Con el falamos de radio, dunha editora de libros, dunha escola a quen dá nome Gabriel Aresti; e -obviamente- tamén do café e da sala de espectáculos.

A SOLUCIÓN AO ENIGMA

Segundo información recollida da wikipedia, as caixas de correo están na freguesía de Lamas de Olo, no Concelho de Vila Real.

Proxecto Neo, 161.- Marco Pereira; Inmaculada López (EOI LUGO); Cheik Faye; Marité Prieto Miramontes; Tonia Fuentes

Cheik Faye, que mantén a bitácora Senegaliza, na Coruña

Continuamos coas fotografías do Reino Maravilhoso, de Anabela Quelhas e Marco Pereira. Desta vez falamos de cabras a pastaren pertiño de Vila Real.

A seguir, desde Lugo, Inmaculada López presentounos o programa de actos de homenaxe a Manuel María a celebrar na Escola Oficial de Idiomas daquela cidade.

Cheik Faye falounos das condicións de vida dos inmigrantes senegaleses que se dedican á venda ambulante, presentounos a súa bitácora Senegaliza e adiantounos os contidos dun libro que vai editar proximamente.

Pola súa parte, a pintora Marité Prieto Miramontes mantivo unha conversa especialmente emotiva coa nosa colaboradora Alba Geada. Falaron de poesía, de pintura e de música e danza. Despois falaron tamén da cultura feita polas persoas neofalantes.

Xa nos minutos finais, Tonia Fuentes presentounos a campaña de colaboración popular para conseguir unha versión galega do novo filme de Dragon Ball.

O REINO MARAVILHOSO

As cabras da Serra do Alvão em fotografia de Anabela Quelhas

Proxecto Neo, 160.- Belén Uranga (Hitzargiak)

CULTURA QUE UNE (II)

Foto: Anabela Quelhas

Unidade da lingua e familiaridade das falas

No programa 160 continuamos fortalecendo os lazos de unidade do idioma. Ouvimos os sotaques do escritor Henrique da Costa (de Ferrol) e da fotógrafa Anabela Quelhas (de Vila Real), ambos a tentar reproducir con palabras este "poema barroco  num sonho de mulher". Unha confusión entre arquivos impediunos a audición completa da intervención da profesora e arquitecta, un erro que subsanaremos no próximo programa.
Pola súa parte, Belén Uranga púxonos unha luz no camiño. Desde Euskadi presentounos o proxecto Hitzargiak así: "Cada luz que imos encendendo sobre o mapa de Europa representa unha actuación de boas prácticas de cara ao obxectivo de avanzar na recuperación das linguas minorizadas".
Nos últimos minutos, falamos con Gabriel Pérez Durán, profesor da Universidade de Heidelberg.

Proxecto Neo, 159.- Anabela Quelhas (Cultura Que Une)

FOTOS DO REINO MARAVILHOSO (I)

Fotografia de Anabela Quelhas

A primeira parte do programa está dedicada ao noso colega Marco Pereira. Con el estreamos nova serie, que vai permanecer durante varias semanas: O Reino Maravilhoso. Trátase de lle facer a MArco unha descrición das fotografias da profesora Anabela Quelhas para comprobar até que punto é capaz de superar a cegueira para as "visualizar". A primeira experiencia foi un suceso total. Tratábase de lle transmitir o que vemos na imaxe -o interior dunha mercearía de Vila Real-, algo do que se encarregou a propia autora das fotos. Marco ouviu a descrición e inmediatamente comentou que un lugar así había nun lugar moi próximo á súa morada ("a taberna da Ponte do Carro", enfatizou). 

Despois duns comentarios moi cordiais sobre o intercambio lingüístico Modelo Burela que levou unha expedición do Instituto Perdouro a París e a Bretaña, entramos de cheo na presentación do 1º Festival Folclórico de Arume. Dúas das profesoras estiveron no estudio, por convite de Helena Valle, e presentaron a festa con música ao vivo.

VEXA AQUÍ O VÍDEO 

ARUME EN DIRECTO

Proxecto Neo, 158.- Sara Medrano; Marta Gómez Ocampo; Xabier Lago Mestre

O PROGRAMA DA EMANCIPACIÓN

No programa 158 coñecemos aquilo que Sevilla ten de especial; escoitamos unha reflexión sobre a política lingüística da administración galega; e mantivemos entrevista co historiador berciano Xabier Lago Mestre.
Na entrada puxemos unha música recén tirada do forno. A banda Gelría interpretounos un poema de Bernardino Graña e así coñecemos o ambiente dunha tasca mariñeira, con traballadores barulleiros, un gatiño á espreita -á espera de que lle caese algo- e cuns donos da tenda moi atentos a todo o que pasa.
Sara Medrano, que foi presentada por Alba Geada -que se afianza na locución-, levounos de paseo por Sevilla, falounos de aprendizaxe de idiomas e fíxonos promesa de nos visitar na Mariña, aproveitando a súa participación nos cursos de verán de Lingua e Cultura Galegas organizados polas universidades.
De Sevilla viaxamos rapidamente a Compostela para falarmos con Marta Gómez Ocampo. Fixémolo escoitando a música dos Poetarras. Obviamente, botamos uns risos.
A politóloga de Xove, representante da Mariña nos XVIII Encontros de Normalización Lingüística do Consello da Cultura Galegas fíxonos unha crónica dos contidos desenvolvidos naquelas xornadas formativas, moi especialmente da sesión en que participaron ela e Anik Nandi, baixo a moderación da profesora Tina Formoso.
Despois falounos das súas circunstancias sociolingüísticas, xusto antes de nos facer unha reflexión sobre a política lingüística aplicada pola administración galega.
A segunda media hora do programa concentrouse na intervención do historiador berciano Xabier Lago Mestre, que fixo exactamente o que lle pedíamos: un discurso moi pedagóxico, fácil de entender por todos os públicos. Así visualizamos unha magnífica panorámica sobre a súa comarca. Coñecemos os territorios en que se usa o noso idioma, o perfil das persoas que o usan, quen foron e quen son as persoas máis destacadas polo seu uso en ámbitos cultos e mesmo quen son as entidades que o promoven (Xarmenta, Grupo as Médulas...).

Proxecto Neo, 157.- Mercedes Queixas, Sara Villar e Andrés Goteira

O PROGRAMA DA INCORPORACIÓN DE ALBA GEADA
A Vida Continúa

A Vida continúa. Con esa confianza recibimos a incorporación de Alba Geada, que chega a Proxecto Neo con 12 anos e que con 12 anos locuta excepcionalmente ben. Mais con esa confianza, fixémoslle un recordatorio especial a Dona Adelina Fernández García, unha traballadora Modelo Burela que nos deixou recentemente.

Antes de que se apoderase de nós a tristeza, recibimos no programa a inmensa forza de Mercedes Queixas, que nos presentou en vivo e en directo o seu décimo libro: De pergamiños, follas voandeiras e libros ao .gal (Ed. Xerais). Helena Valle encargouse de comentar todos os pormenores. Foi por iso que inclusive falamos do lugar en que se facía a presentación: o Linda Rama Café e Livros.

Despois de Mercedes Queixas, chegou Sara Villar desde Granada. A estudante mallorquina falounos do repertorio de linguas que coñece: catalán, castellano, francés, inglés, italiano, alemán... e galego. Non esqueceu poñernos os dentes longos falándonos de literatura comparada e de cultura galega.

Nos minutos finais o tema de conversa foi o cinema. Andrés Goteira presentounos a súa primeira longametraxe; Dhogs.

Proxecto Neo, 156.- Giulia Conchi; Montse González

"O meu nome é Giulia. Son italiana...": así comezaba unha cuña radiofónica que nos mandou desde Granada a profesora María Curros. Xustamente despois da presentación e da música, puxémonos en conversa coa estudante de Filoloxía Árabe. Primeiro describiunos o seu lugar de nacemento (a cidade de Trento e o seu ámbito de influencia), a seguir falounos sobre a súa vocación temperá para o estudo das linguas, sobre a decisión de estudar na Universidade de Granada e, finalmente, fíxonos partícipes dos seus vínculos co idioma galego.

Como resultado da ligazón con colegas do Brasil, Giulia Conchi comezou a interesarse polo ámbito lingüístico galego-portugués, mais ese interese pasou a verse reflectido academicamente no curso 2014-2015 en Granada, onde descubriu a oferta formativa que a levou ás aulas de María Curros.

Nun breve momento, entre o desenvolvemento dos contidos, fixemos uns minutos para facer un saúdo especial en directo. Neste programa 156 contamos coa visita de Alba Geada, estudante de 6º de Ensino Básico no Colexio dos Castros de Burela. A nosa convidada estivo atentísima durante toda a primeira parte e non perdeu pormenor do guión e da interpretación que del fixeron Maka, Helena e Mónica. Despois tivo a amabilidade de concedernos unhas palabras en directo e nós non perdemos a oportunidade de saudala, de agradecerlle a visita e de convidala a participar con nós noutros programas.

Na segunda parte, conversamos demoradamente con Montse González, que nos atendeu desde Lugo, e fixemos unha presentación biliográfica a través das ondas. Noutras palabras:  fixemos da radio educativa unha ferramenta de animación á lectura.

A preguntas de Mónica Palacios, a autor de Chorimas serodias presentouse e presentounos os contidos deste seu primeiro volume poético. Mais non só falamos dos poemas, senón tamén dos prólogos e dos seus referentes literarios. Finalmente, citámonos para o reencontro con motivo das Feiras do Libro de Foz e de Burela, nas que vai estar, ou sexa por calquera outra razón.

OS dous últimos minutos dedicámosllos a Camilo Nogueira, a quen felicitamos en directo con motivo de lle ser outorgado o prestixioso Premio Trasalba.

Proxecto Neo, 155.- Programa dedicado a D. Henrique Peinador

Un programa convencional non comezaría coa música das Adufeiras de Salitre. Iso con toda certeza. Mais o 155 foi o programa dedicado a D. Henrique Peinador e algunha maneira tíñamos que buscar para o destacar.

En verdade, no comezo o que destacamos foi a presentación do blogue dedicado ao programa Grandes Voces do Noso Mundo, emitido todos os venres entre as 7 e as 8 da tarde en Radio Burela, baixo a dirección de Marco Pereira Oliveira e a locución de Helena Valle.

Maka Ledo, entre bromas, fíxolle falar a Mónica Palacios, que nos ilustrou en pormenor sobre os contidos e o deseño do blogue que acaba de dar a coñecer.

Na segunda parte do programa falamos cun "valdeorrés en Compostela, cidade moi permeábel a moitas culturas". Así se nos presentou D Ricardo Gurriarán que proclamou: "Levo corenta anos nela e Compostela é a miña patria. Mais nunca perdín o valdeorrismo. Alí vou, como mínimo, cada mes". 

Despois desa presentación en ton tan espontáneo, o profesor da USC tomou a palabra e deunos unha clase maxistral a través das ondas. Falounos dos seus libros sobre o maio do 1968 en Santiago de Compostela; falounos de D. Lourenzo Fernández Prieto (o director da súa tese doutoramento); e presentounos o perfil biográfico de D. Henrique Peinador e das súas iniciativas empresariais e culturais. Moitos anos despois, sentímonos como se estivésemos no Balneario de Mondariz e se desde alí participásemos nun ambicioso programa de contidos interculturais.

Centros de Estudos

De como se traballa no Centro de Estudos Galegos da Universidade Complutense xa nos falou no seu momento a profesora Lidia López Teixeiro. Mais nestes días puidemos comprobalo directamente, cos nosos propios ollos. 

Porque deben saber que a profesora Lidia ideou unhas xornadas de estudo itinerante e que comentou  a proposta co alumnado, que este apoiou a idea, que en conxunto lla propuxeron á profesora Carmen Mejía Ruiz e que esta -ao estilo Xurxo Souto- dixo aquilo de "Avante Toda". 

Mais non só dixo "Avante Toda", senón que tamén puxo a funda de traballo e integrouse na expedición e así chegaron a Mondoñedo, e de Mondoñedo a Viveiro, e de Viveiro a Rinlo, e Rinlo a Burela e a Cervo e Xove...

E, como pararon en Burela, coñeceron Helena e Maca, e Lavilson e Diego. E estiveron no recuncho do Doce Lecer e conversaron con Dori, xusto diante de Rosalía e de Maruxa.

Afortunadamente temos imaxes do momento. Porque Lucía Rivas é Lucía Rivas.

Proxecto Neo, 154.- Kathleen March; María Curros Ferro

"-O primeiro artigo que publiquei sobre temática galega foi de 1979, en Grial, sobre Manuel Antonio.
-Publicou primeiro sobre Manuel Antonio antes que sobre Rosalía?
-Claro!
-Profesora, estanos saíndo moi vangardista!
-Son. Son. Exactamente. Na lingua, na política e en todo. E a moita honra!"

Unha brillante sesión didáctica de galeguismo universalista no máis fiel estilo das Irmandades da Fala, a quen tributamos homenaxe (1916-2016). Maka Ledo, Helena Valle e Mónica Palacios conducen ao unísono unhas magníficas entrevistas con Kathleen March (Univ. de Maine) e María Curros Ferro (Univ. de Granada).

Referencias:

1.- Artigo do prof. Dr. Carlos Feal Deibe
2.- Prof. Dr. Benito Varela Jácome
3.- Emily Dickinson
4.- Emilia Pardo Bazán
5.- Rosalía de Castro
6.- Manuel Antonio
7.- Harriet Beecher Stowe
8.- Asociación Internacional de Estudos Galegos

Proxecto Neo, 154.- Kathleen March

O FUTURO "DEPENDE" DA SOCIEDADE

A tradutora americana Kathleen March espera "non ver a morte do galego",

SANTIAGO. EP  | 17.07.2015 

Kathleen March, catedrática de linguas modernas da Universidade de Maine en Estados Unidos e tradutora de autores de Galicia ao inglés, confiou en non chegar a ver "a morte do galego", unha lingua o futuro da cal dependerá da propia sociedade e do coidado do pobo para trasmitirla de xeración en xeración

Nunha entrevista concedida a Europa Press, March recordou que leva escoitando "preocupacións" sobre a desaparición do galego ou pola perda de falantes dende hai décadas e que, non obstante, aínda "segue aí", aínda que considerou que o destino do idioma "non depende dos políticos". "Depende de vós", engadiu.

"A xente podería falar máis, coidar máis a calidade da lingua, iso sempre, pero aínda está aí. Máis que nada teño fe na importancia da lingua, como parte da identidade galega", destacou, sobre a súa visión acerca da situación do idioma nos últimos anos.

March contrapuxo Galicia coa situación de Estados Unidos onde "o capitalismo está a facer estragos, en todos os sentidos", cunha sociedade "amante das grandes empresas", descoñecedor da historia e onde a cultura "non é cultura nin é nada".

"Mañá poderían dicir que todos imos falar a lingua de Mickey Mouse", ironizou, e que usou para constatar que Galicia "ten máis posibilidades de sobrevivir".

A pesar diso, si escoita e le as críticas de "moitos amigos" sobre a situación do idioma incidindo en que "os galegos que falan galego van poder manter viva a lingua". "Adiante co galego e a seguir tendo orgullo, non cuestionando a súa posibilidade de seguir en pe".

VISIÓN EXTERIOR

A tradutora tamén incidiu en que se incrementou o volume de estudosos de literatura galega no exterior, sobre todo a partir da "aparición de Internet e medios de comunicación" electrónicos que permiten ter acceso a obras ás que antes só podían acceder mediante a compra física en Galicia.

"Hai moito que se pode facer. Somos estranxeiros, e sabemos que existe unha cultura e unha lingua e podemos axudar, a valorar, visibilizar, e a traducir. Temos unha pequena cousa coa que contribuír nese sentido".

March acudiu a Santiago para participar no a XXVIII edición dos Cursos de Lingua e Cultura Galega para estranxeiros da RAG, na que falou sobre a súa investigación da literatura de viaxes por parte de escritoras anglosaxonas que acudían a descubrir a cultura de Galicia.

"Querían coñecer a arte, a historia, a arquitectura. Lían moito sobre a historia da Igrexa", engadiu, aínda que tamén "tiñan outro xeito de ver as cousas" e querían "falar coa xente, observar doutro modo".

Sobre todo, manifestou "moito interese" en comprender o xeito en que se achegaban á poboación para "coñecer as cousas da xente", a súa vida, dado que "practicamente non sabían" galego, e que en aquel tempo España aínda "non era obxectivo de moitos viaxeiros", polo que chegar a Galicia era "máis aínda un desafío".

"O POUCO GALEGO" QUE HAI EN MADRID

Tamén se referiu á polémica mediática sobre unha posible eliminación do nome de Álvaro Cunqueiro dunha rúa de Madrid en cumprimento da Lei de Memoria Histórica, medida que non é oficial nin está confirmada polo Concello.

Neste sentido, cre que o debate sitúa os galegos "nunha situación difícil" e descoñece se hai "unha boa resposta", aínda que si destacou a Cunqueiro como "un bo escritor" do que se pode analizar, e "gozar" coa súa obra.

A pesar diso, considera que se esta medida se chega a efectivizar e quita "o pouco galego" que hai en Madrid se debería de substituír por outro escritor ou escritora de Galicia.

Fonte: http://www.galiciahoxe.com/vivir-hoxe-galicia/gh/tradutora-americana-kathleen-march-espera-non-ver-morte-do-galego/idEdicion-2015-07-17/idNoticia-943088/

Proxecto Neo, 153.- Fermín Paz Lamigueiro

Conmemoramos o Día Internacional da Muller Traballadora en conversa con Karina Parga Chao (Vicedirectora do Instituto Perdouro). Despois de escoitarmos unha primeira mensaxe que nos mandou a profesora María Curros Ferro (da Universidade de Granada), á nosa Sra. Condutora do programa dedicámoslle a audición do poema rosaliano "unha vez tiven un cravo" recitado por un fadista portugués. A seguir escoitamos outro recitado: neste caso de Iria Carreira e Maria Aguión, estudantes do Instituto de Arzúa.

Na segunda parte do programa, conversamos con Fermín Paz Lamigueiro con quen tratamos o estado das relacións entre cultura galega e sindicalismo do sector industrial. O noso contertulio, nacido en Ribadeume -parroquia que pertenceu á Capela e que agora pertence ás Pontes-, fixo a formación escolar na escola do seu concello e despois formouse na área técnica na Coruña e en Madrid. En 1971 entrou a traballar no estaleiro de Astano en Fene e en 1974 pasou a traballar na mina das Pontes. A través das súas propias palabras, soubemos como se fortaleceu dentro del o orgullo de ser.

Proxecto Neo, 152.- Os ovos polo seu nome. O uso do idioma na empresa. Xabier P. Igrexas, neofalante de Vigo

Comezamos o programa en conversa con Kátia da Veiga Gomes, que nos falou da súa interpretación do poema "P'ra Habana" de Rosalía de Castro. Durante a conversa, fixemos conexión con Cataluña. David Fernández dialogou con Kátia e transmitiulle os parabéns por ter feito a versión dunha canción orixinal de O Val das Mouras.

Despois falamos co Poleiro da Peneda, en Cartelle, para coñecer en que consiste iso de "os ovos polo seu nome".

Proxecto Neo, 151.- O Val das Mouras; Luzia Oca; e Angélica Gomes

O Val das Mouras é unha banda musical de Cataluña que dedicou un disco completo a Rosalía de Castro. Con David Fernández, un galego-catalán (ou catalán-galego), coñecemos brevemente a historia do grupo.

Despois falamos con Luzia Oca, que nos presentou o libro Caboverdianas en Burela (1978-2008), unha obra que recolle unha actualización da tese de doutoramento desta profesora da Universidade de Trás-os-Montes e Alto Douro.

Na segunda parte do programa conversamos demoradamente con Angélica Gomes, a concelleira de Inmigración do Concello de Burela.

Proxecto Neo, 150.- Lidia L. Teixeiro; María do Ceo; Anna Katharina

Lidia L. Teixeiro fixo rede social connosco por feliz iniciativa súa. Díxonos que nos escoitaba desde un lugar próximo ao río Manzanares e que o programa podía ter algunha utilidade para o alumnado do Centro de Estudos Galegos da Universidade Complutense, a institución para a que ela traballa. A nós a mensaxe de Lidia encantounos, entón pedímoslle que nos dixese aquelas cousas tan lindas coa súa propia voz. E así o fixo: mandóunola pola vía do whatsapp. Ese foi o comezo da produción deste programa.

Con este precedente, cremos que calquera descrición do contido da conversa é totalmente desnecesario.

María do Ceo, Antonina Semedo e 

Ramón Reimunde na Casa da Cutura de Burela

O que non é desnecesario é dicir -en alta voz- que lle fixemos un presente único a Lidia. Iso si que o hai que escoitar.

Como tamén hai que escoitar a mini-entrevista con María do Ceo. Tres ou catro minutos moi substanciosos.

Na parte final, a cereixiña do roscón: unha entrevista con Anna Katharina, unha artisa alemá que entrou en contacto coa cultura galega a través de Isaac Díaz Pardo e de Celso Dourado. Suficiente?

Proxecto Neo, 149.- Luís Martínez-Risco; Maka Ledo; Nastasia Zürcher

'VOAR'

Nom penso já em ti
Já non desejo que fagas parte de mim
Já nom duvido quem som eu
Caminho lento, mas certo

Olhos abertos, pés no cham
Procuro sentir mais do que pensar
Ouvidos atentos às mensagens do céu
Caminho certo e sincero

Voar longe com o mar
Quero sentir a brisa no meu rostro
E desenhar com a minha voz
Os passos que deixo nesta vida

Eu já nom sinto mais esta bágoa de sofrimento
Estou despida frente a mim, frente a vida
Assumo dizer sempre a verdade, sempre real
Já sentim o que é voar
Só quero manter as minhas asas abertas

Para voar longe com o mar
Para sentir a brisa no meu corpo
E desenhar com o som da minha voz
Os passos que deixo nesta terra

Os días passam, as palavras derivam
Só perduram os nossos sonhos eternos
Desafiándo os medos do sendeiro
Só importa o real que és

Para voar longe com o mar
E sentir a brisa no teu corpo
E desenhar com o som da tua voz
Os passos que deixas nesta terra

Eu quero voar longe com o mar
Quero sentir a brisa no meu rostro
E desenhar com o som da minha voz
Os passos que deixo nesta terra

Comezamos o programa falando co presidente da Fundación Vicente Risco. Ademais de nos presentar a sede de Allariz e de nos facer partícipes das actividades programadas nela, o profesor Risco tamén nos presentou as actividades de CULTURA QUE UNE. Concretamente, centrámonos nos encontros literarios dedicados a Miguel Torga e Manuel María, a celebrar primeiro en Sabrosa e despois en Outeiro de Rei.

Con Maka Ledo tivemos unha primicia informativa: fomos os primeiro medio que recolleu a noticia da publicación do seu primeiro libro: Nefelibata.

Na segunda parte do programa, a Equipa Neo conversou con Nastasia Zürcher. Foi a primeira aproximación a unha artista que vai soar moito na nosa emisora. Á entrevista non lle poñemos adxectivos. Contentámonos con que cada persoa que a escoite lle poña o seu.

Proxecto Neo, 148.- Sabela Álvarez (Galeguízate e conta como o fas)

Comezamos o programa refrescando a memoria da nosa audiencia para que identificasen a nosa colaboradora. Silvera Vicente de Oliveira comentounos que naceu en Ribeira da Barca, na parte sur da illa de Santiago (Cabo Verde); que, cando tiña seis anos, o pai emigrou para o norte de Galiza; e que neste lugar se reagrupou a familia en 2008, após un período de 45 días en Dakar (experiencia nada gratificante).

   Despois de escoitarmos brevemente a intervención de Silvera Vicente, puxémonos en comunicación telefónica con Sabela Álvarez. Inmediatamente despois da presentación, pedímoslle que nos comentase as circunstancias en que renaceu galega e fíxoo. Falounos do seu paso pola Escola Oficial de Idiomas "Jesús Maestro", das súas profesoras Neves González e Rosa do Rego; e do ambiente que propiciou que ela e algunha compañeira pasasen a exercer de galego-falantes.

Máis adiante tamén abordamos como botou a andar a rede social "Galeguízate e conta como o fas", unha rede que tivo moito suceso e que cada recolle máis integrantes, que participan desde calquera lugar do mundo.
Todas as persoas interesadas en acompañar as actividades deste grupo poden conseguir poñerse en contacto coas impulsoras a través galeguizate.blog [arroba] gmail.com ou do grupo de Facebook.

Proxecto Neo, 147.- Xosé Manuel Lema; María Luísa Roselló; Helena Valle

Por indicación de Dolores Otero, a nosa profesora de Música, o programa 147 comezou coa Pequena Sonata Nocturna de Mozart, con motivo do aniversario do seu nacemento. Xusto despois botamos a andar a sinfonía intercultural: primeiro con Xosé Manuel Lema Mouzo; despois con María Luísa Roselló; e finalmente coa nosa Helena Valle.

Xosé Manuel Lema deunos unha lección sobre xornalismo escolar. A preguntas de Mónica Palacios Ferreira, o xornalista da Ponte do Porto confesounos que exerce o xornalismo desde os quince anos cando era alumno de bacharelato no Instituto de Vimianzo. Quen pode presumir de ter sido colaborador do Faladoiro de Carlos Blanco sendo un adolescente que sae a correr do autobús escolar para poder transmitir a colaboración para a Radio Galega? Pois o mesmo xornalista que tivo un papel de primeiro plano á hora de transmitir as primeiras informacións sobre o desastre ocasionado polo Prestige e tamén sobre a desastrosa xestión realizada polos poderes políticos da altura.
Con esa base, a presentación do xornal Adiante, Galicia resultounos moi gratificante, porque coñecemos o novo medio desde á xénese.
Na segunda parte do programa escoitamos desde Madrid unha voz con raíz galega en Fiobre, no concello de Bergondo. Esa voz que D Higino Martíns definiría como "de encanto" entregounos unha fermosísima relación de amor coa nosa cultura, non só co idioma. Un programa ao estilo Irmandades da Fala. Fermosa homenaxe nos brindou María Luísa Roselló, en entrevista antolóxica.
O último cuarto de hora tivo protagonista moi coñecida: Helena Valle García. Que se comentou nesta entrevista? Iso non se publica na sinopse. Hai que escoitar.